Alweer de 7de keer dat ik samen met Nico een wandelweek organiseer. Wat ooit begon als een week meegidsen voor de gemeente Izegem is nu een jaarlijkse traditie geworden.
Bijzonder genoeg vragen veel mensen of ik dat niet heel saai vind, niet uitdagend genoeg.
Maar niets is minder waar. Ik vind het ontzettend leuk om te doen en dat begint met de verkenning.

Nico en ik kiezen ieder jaar weer een gebied uit en van te voren gaan we altijd op verkenning. De routes die we op de kaart bedacht hebben lopen, zodat wij niet voor verassingen komen te staan tijdens de wandelweek.
En dat is het begin van de pret. Routes uitzoeken en samen op pad. Zo waren we 1.5 maand geleden in de Ecrins maar lag er nog een heel veel sneeuw. De meeste routes konden we tot een bepaald punt doen, sommige niet helemaal.
Reden om 2 dagen eerder dan de wandelaars naar de Ecrin te gaan. De vrijdag heb ik een van de routes gelopen die er op de kaart lastig uit zag. En dat klopte, die zou niet voor iedereen geschikt zijn. (ik liep 17 km en 1250 hm)
De zaterdag liep ik met Nico een kortere route voor de zondag. Die hadden we nog niet gezien. Zaterdag in het begin van de avond arriveerden alle wandelaars.
Met ons erbij een groep van 21 mensen. We waren te gast bij chalet Alpina Luna. Een toplocatie voor een groep.
Zondag – Rondje Crete de La Rortie – 10 km en 630 hmeters.
Een relatief makkelijke route. We hadden deze eerste dag een kortere afstand en minder hoogtemeters ingepland zodat iedereen erin kon komen na een lange reisdag en zo konden wij de verschillen in de groep gelijk analyseren. Lees verder →

Het is bijzonder om eens aan de andere kant te staan, niet zelf lopen maar anderen helpen tijdens hun race op een WK Ultratrail.
Uiteraard heb ik wel een aantal keer als vrijwilliger geholpen bij een trail maar een team helpen en zorgen dat je niets aan het toeval overlaat is toch iets anders.
Donderdag waren alle Nederlandse atleten gearriveerd en kon de pas-sessie beginnen qua kleding en zag iedereen er op en top uit in het mooie oranje. De twee atleten hotels waren ondertussen helemaal vol met atleten uit 53 landen en dat is erg leuk om te zien. Iedereen in het tenue van hun land.
In het begin van de avond was er een uitgebreide persconferentie.

Aangezien Ragna Debats verleden jaar wereldkampioen was zat ze oa met Luis aan tafel . Er werden vragen gesteld door de pers en Ragna vertelde ontspannen dat ze fit is en er voor gaat. Dat ze niet zo specifiek getraind had als het jaar ervoor maar zeker wel kansen zag.

Vrijdag stond in het teken van de vlaggenparade en de teampresentaties.
Ervoor was de technical meeting waar alle coaches nog vragen konden stellen.
Leuk om met al die landen door de straten te lopen maar uiteindelijk duurt het allemaal best lang en zijn de meeste teams er wel klaar mee.
Het eindigt bij een podium waar ieder team wordt gepresenteerd. Erna zijn er nog optredens maar langzaam verdwijnen er steeds meer teams die zelf hun weg naar het hotel terug vinden, zo ook team NL.
Na de lunch een teammeeting met alle ins and outs voor de grote dag zaterdag.

Wij doen nog wat boodschappen voor de lopers en terwijl zij de spullen gereed maken voor de volgende dag gaan wij, het begeleidingsteam (Laurens, Bart, Jose en ik)  met de auto naar het start punt.
We kijken hoe lang we erover doen van daar naar de post op 16 km. Dat is de post waar je de lopers mag helpen en ieder land een eigen stand heeft.
Dat is maar 10 minuten rijden dus geen stress na de start, tijd zat om er te komen.
Het plan is om met 4 daar te zijn en als dan alle Nederlanders door zijn willen jose en ik naar de post op 34 km. Bart en Laurens gaan terug naar de finish om iedereen binnen te halen.
Op de kaart hebben we gezien dat er een doorsteek te maken is naar die post. Met de auto is het nogal omslachtig om daar te komen en dus willen we gaan lopen. Dat willen we checken, dat we zeker weten dat het rond de 5 km is en we er kunnen komen.
Dus gaan we met drie rennen en rijdt Bart naar het dorp om ons later op te pikken daar. Lees verder →